Լինում է, չի լինում մի տուն է լինում։ Այդ տունը կախարդական էր։ Երբ գար մի մարդ և մտներ այդ տան մեջ մարդը կդառնար անտեսանելի։ Մի անգամ մի երեխա իր մայրիկից թաքուն գնաց և մտավ ադ տնակի մեջ և դարձավ անտեսանելի։ Մայրիկը նրան փնտրում էր, բայց չէր գտնում։ Բայց երեխան մայրիկին ասում էր․
-Ես այստեղ եմ ես այստեղ եմ ասում է անտեսանելի երեխան․
Բայց մայրիկը միևնոււյն է չէր գտնում երեխային։ Այդ ժամանակ մի մարդ է գալիս և հարց տալիս մայրիկին․
-Տիկին ինչո՞ւ եք այդպես բարկացած ասում է մարդը․
-Ես չեմ գտնում իմ երեխային նա գնաց և մտավ այն տնակում և դրանից հետո նա դարձավ անտեսանելի։
-Ես մի գախնիք կբացեմ ասում է մարդը։
-Այստեղի տնակը, որ մտնում ես դրանից հետո դառնում ես անտեսանելի պատասխանում է մարդը։
-Մայրիկը չգիտեր թե ինչ անել, եթե իր երեխան կորում է։
-Մարդը մայրիկին ասում էր, որ այս երկրում մի բարի կախարդուհի կա, որ մարդը դառնա անտեսանելի նրան կախարդուհին մի կախարդական ջուր կտա և երբեք էլ մարդը չի դառնա անտեսանելի։