Լինում է, չի լինում մի աղջիկ է լինում։ Այդ աղջկա անունը լինում է Էվելինա։ Այդ Էվելինան մի ընկեր ուներ, նրա անունը լինում էր Մարի։ Նա շատ էր սիրում հաշվել աստղերին և մի անգամ նա խորհուրդ տվեց նաև Էվելինային, որ նա էլ հաշվի աստղերին։ Բայց Էվելինան չկարողացավ նա խորհուրդ հարցրեց իր մայրիկին․
-Մայրի՞կ իմ ընկերուհի Մարին ինձ խորհուրդ տվեց, որ հաշվեմ աստղերը, բայց ես չեմ կարողանում աստղերը այնքան փոքր են, որ ես անգամ չեմ տեսնում։
Մեկ օր անցավ և Էվելինան Մարին հարցրեց․
-Մարի դու ինչպես ես հաշվում աստղերը ախր նրանք այնքան փոքր են ասում է զարմացած Էվելինան
-Ես քեզ կոգնեմ ասում է Մարին
-Իրականում Էվելինա ես քեզ մի գախնիք կբացեմ ես ունեմ մի կարուսել, որը տանում է աստղերի մոտ և ես հաշվում եմ։ Արի գնանք և դու կհաշվես։
Էվելինան շատ ուրախ գնում է իր մայրիկի մոտ և ասում թե ինչ է կատարվել և իմանում է, որ աստղերը անվերջ են։